Direksiyon simidinin tarihi, insanların araçlarını yönlendirmek için halatlar ve kaldıraçlar gibi basit araçları kullandıkları eski zamanlara kadar uzanır. Bir direksiyon simidinin bilinen en eski kullanımı, eski Mısır, Yunanistan ve Roma’da kullanılan bir tür atlı araç olan bir savaş arabasındaydı. Bugün bildiğimiz direksiyon simidi 19. yüzyılın sonlarında icat edildi ve ilk olarak otomobillerde kullanıldı. Direksiyon simidine sahip ilk araba, arabanın sağ tarafına monte edilmiş küçük bir yeke benzeri tekerleği olan 1894 De Dion-Bouton’du. 20. yüzyılın başlarında direksiyonlar arabanın ortasına monte edilmeye başlandı ve 1930’larda çoğu otomobilde standart hale geldi. Günümüzde direksiyon, hemen hemen her arabanın temel bir bileşenidir ve aracın yönünü kontrol etmek için kullanılır.
Direksiyon simidi, aracın yönünü kontrol etmek için kullanıldığından, aracın direksiyon sisteminin kritik bir bileşenidir. İşte direksiyonlar hakkında bazı genel bilgiler:
Modern otomobillerin çoğunda, bir dişli ve çubuk sistemi aracılığıyla ön tekerleklere bağlanan bir direksiyon simidi bulunur.
Direksiyon simidinin boyutu ve şekli, otomobilin marka ve modeline göre değişiklik gösterebilir. Bazı direksiyon simitleri daha küçük ve daha kompaktken, diğerleri daha büyük ve kavraması daha rahattır.
Birçok direksiyon simidinde korna, farlar ve ses sistemi gibi çeşitli işlevler için yerleşik kontroller bulunur.
Bazı direksiyon simitleri, sürücü için rahat bir sürüş pozisyonu sağlamaya yardımcı olabilecek yükseklik ve erişim için ayarlanabilir.
Bazı yeni arabalarda, soğuk günlerde sürücünün ellerine sıcaklık sağlamak için ısıtmalı direksiyonlar bulunur.
Bazı yüksek performanslı otomobillerde, otomobilin performansını iyileştirmek için karbon fiber gibi hafif malzemelerden yapılmış direksiyonlar bulunur.
Bazı satış sonrası direksiyon simitleri, bir arabanın görünümünü ve hissini iyileştirmek veya daha kalın bir tutuş veya kontroller için daha fazla düğme gibi ek özellikler sağlamak için tasarlanmıştır.